|
Tijdens het hardlopen past het lichaam zich constant aan op de ondergrond en onregelmatigheden van de grond waarop we ons voortbewegen. Hard asfalt, een stukje berm, een mul zandpad of modderige heuvelpaden. Het lichaam werkt als een veersysteem waarbij ons lichaam zich al na één pas op een andere ondergrond aanpast in beenstijfheid en balans. Dit systeem werkt zowel passief als actief. Enerzijds door zich vooraf in te stellen doordat je bijvoorbeeld al ziet dat er zand of ijs ligt en anderzijds bij te stellen als er feedback komt vanuit het spier-peessysteem na de eerste pas. Je past je loopstijl aan als je op een andere ondergrond gaat lopen. Je houding, zwaartepunt en balans veranderen en daarmee ook de werking van je spieren. Hierin zit grote winst door je lichaam op verschillende ondergronden te trainen. Je prikkelt dan namelijk je lichaam door bijvoorbeeld iets meer spanning en kracht te leveren op een instabiele zachte ondergrond en reactiviteit, looptechniek en snelheid van een hardere ondergrond. Daarnaast kun je enorm variëren in je training met verschillende hellingen door bostrainingen te doen en af en toe een versnelling tegen een heuvel op te pakken tijdens een training. Hierbij geldt natuurlijk wel de kunst van het doseren van de variatie; train specifiek het systeem en de ondergrond waarbij je uiteindelijk een prestatie wilt verbeteren en varieer daarmee door andere trainingen toe te voegen op een andere ondergrond waarbij je rekening houdt met voldoende herstel. |
